« وَ ﴿ أَحاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْماً ﴾(1) وَ هُوَ فِي مَكَانِهِ» «بی آنکه مکان گیرد و جابهجا شود، بر همه چیز احاطه دارد.» خداوند متعال ازنظر علمی به کلّ اشیاء احاطه دارد، در حالی که در مکان خودش است. در مکان خودش است، معنایش این نیست که خدا در […]
بخش اول – جمله 2
«وَ جَلَّ فِي سُلْطَانِهِ وَ عَظُمَ فِي أَرْكَانِهِ» «سلطنتش پرجلال و در ارکان آفرینشاش بزرگ است.» خداوند متعال در سلطنت خود جلالت دارد؛ و درعینحال که سلطنت دارد، قدرتش شامل و محیط است و احاطه بر همهی عالم دارد؛ امّا مقامش جلالت دارد و اجلّ از این است که ما […]
بخش اول – جمله 1
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي عَلَا فِي تَوَحُّدِهِ وَ دَنَا فِي تَفَرُّدِهِ» «ستایش خدای را سزاست که در یگانگیاش بلند مرتبه و در تنهاییاش به آفریدگان نزدیک است.» تمام ستایشها، شکرها و حمدها، مخصوص الله است. الله کسی است که «عَلَا فِي تَوَحُّدِهِ» بلندمرتبه است، درعینحالی که واحد است و یکی است. «وَ دَنَا فِي تَفَرُّدِهِ» درعینحال که فردیت […]