بخش دهم – جمله 248

« ألا ! وَ إنِّی أجَدِّدُ الْقَوْلَ : ألا ! فَأقيمُوا الصَّلاةَ وَآتُوا الزَّكاةَ وَأمُرُوا بِالْمَعْروفِ وَانْهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ . »

«هشدار که دوباره می‌گویم: بیدارباشید! نماز را بپا دارید و زکات بپردازید و امربه‌معروف کنید و از منکر بازدارید.»
برپایی نماز، غیر از نمازگزاری است. نمازگزاری یعنی خودمان عمل نماز را انجام دهیم، امّا برپایی نماز زنده نگه‌داشتن آن است.
این‌که پیش از نماز، اذان و اقامه می‌گویند، به خاطر این است که اعلام شود نماز برپاست. زکات پرداختنی است، ولی نماز بر پا کردنی است.
در تمام تعبیرات قرآن و روایات «صَلاة» به معنای مطلق ارتباط باخدا و دعاست. «زَکاة» به معنای مطلق انفاق مالی است؛ امّا بعدها که قانون نماز و قانون زکات تشریح شد، زکات خاص را هم مطرح کردند. زکات خاص برای طلا و نقره و غلات اربعه و انعام ثلاثه است؛ ولی این زکات‌هایی که رسول خدا صلی اله علیه و آله در این‌جا می‌فرمایند به معنای مطلق انفاق مالی است.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

این مقاله برای شما مفید بود؟

Related Articles

Leave A Comment?

5 × 1 =