« مِنْ قَبْلِ اَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى اَدْبارِها اَوْ نَلْعَنَهُمْ كَما لَعَنّا اَصْحابَ السَّبْتِ »(1)

«پیش از آن‌که چهره‌ها را تباه و واژگونه کنیم یا چونان اصحاب روز شنبه [یهودیانی که بر خدا نیرنگ آوردند] رانده شوید. »
﴿ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَی أَدْبَارِهَـآ ﴾ یکی از عذاب‌هایی که درباره‌ی ملّت‌های پیشین انجام‌شده این بوده که صورت‌ها واژگون، مسخ و به عقب برمی‌گشته است.
خدا می‌فرماید: ایمان به خدا و رسول بیاورید و به نوری که با پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله پایین آمده، قبل از این‌که محوکنیم و چهره‌ها را بر پشتشان برگردانیم و واژگون کنیم. ﴿ أَوْ نَلْعَنَهُمْ کما لَعَنَّـآ أَصْحابَ السَّبْتِ ﴾ یا آن‌ها را از رحمت خودمان طرد کنیم، همان‌گونه که اصحاب شنبه را لعن کردیم.
این اشاره است به داستان حضرت موسی علیه‌السّلام که از طرف خدا به امّتش دستور داد روزهای شنبه باید کار تعطیل باشد. عُمده‌ی کار آن‌ها صید ماهی از رود نیل بود. چندهفته‌ای که شنبه را تعطیل کردند دیدند روزهای شنبه ماهی‌ها کنار ساحل می‌آیند. آن‌ها فکر کردند و روزهای جمعه تور را می‌انداختند و روز شنبه ماهی‌ها داخل تور می‌افتادند. یکشنبه صبح می‌رفتند و ماهی‌ها را جمع می‌کردند.
به همین دلیل این‌ها شدند اصحاب سَبت که با پیامبر خدا و حکم خدا مکر کردند؛ درحالی‌که خداوند می‌خواست هم این‌ها راحت باشند و تجارت و صید نکنند، و هم آن حیوانات راحت باشند. در حقیقت کسانی که طرفداران کار در شنبه بودند کلک زدند و با امر خدا و فرستاده‌اش مخالفت کردند.
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله از طرف خدا فرمودند:
ایمان بیاورید قبل از این‌که چهره‌هایتان را واژگونه کنیم یا شمارا لعنت کنیم، همان‌طوری که «أَصحَابَ السَّبتِ» را لعنت کردیم.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

منابع:

1) النساء (4): 47.