« ألا ! إنَّهُ الرَّشيدُ السَّديدُ . »
«بدانید! همانا اوست بالیده و استوار.»
پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله در رابطه با امام زمان علیهالسّلام، هم در مورد شخصیّت خصوصی و هم در مورد پایهها و ابزارهای حکومتشان سخن فرمودهاند.
«اَلرَّشیدُ» دربارهی شخصیّت خود امام زمان علیهالسّلام است. «رُشد» در مقابل «غَیّ» که به معنای گمراهی است. «رُشد» یعنی روشنایی راه و بالنده بودن راه است که خداوند میفرماید: ﴿ لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ قَدْ تَبَینَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِ ﴾(1) : ﴿ پذیرش دین [از نظر قلبی] اجباری نیست؛ زیراکه هدایت از گمراهی مشخص است. ﴾
مشبّهی رُشد «رشید» میشود؛ یعنی کسی که درراه روشن و راه بالنده و پیشرونده است. امام زمان علیهالسّلام بالنده هستند و هر نمازی که میخوانند، از باب حدیث شریف «إِقرَأ وَ ارقَ»بخوان و بالا برو، بالا میروند و ، ازنظر مقامات و ترقیّات و تکامل معنوی رُشد میکنند.
«اَلسَّدیدُ» یعنی استوار. سستی و فتور و ملامت در ایشان راه ندارد؛ چون پدر بزرگوار و جدّ امجد ایشان حضرت امیرالمؤمنین علیهالسّلام هستند که رسول خدا صلیالله علیه و آله در مورد ایشان فرمودند: «لا تَأخُذُهُ فِی اللهِ لَومَةُ لائِمٍ»، ایشان هم «اَلسَّدید» استوار و محکم هستند.
خداوند وظیفهی امام زمان علیه السلام را هم وعده داده، هم دستور داده و هم عبادتهایی که در طول غیبت کبری انجام میدهند، باعث شده که ایشان به ثبات فوقالعادهی معنوی و شخصیّتی بیشتری برسند که بتوانند برنامههای خود را انجام دهند.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
منابع:
1) البقرة (2): 256.
Leave A Comment?