«وَ أمیرُالْمُؤْمِنینَ وَ الْإمامُ الْهادی مِنَ‌اللَّهِ»

«و فرمانروای ایمانیان و پیشوای هدایتگر از سوی خداست.»
علی علیه السلام غیرازاینکه خلیفه‌ی خدا هستند، فرمانروای اهل ایمان و حقّ باوران، در همه‌ی ابعاد ایمان بوده و ملاک و الگوست.
علی علیه‌السّلام برای همه امیرالمؤمنین هستند، غیر از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله. امیرالمؤمنین علیه السلام حتّی نسبت به ابراهیم خلیل، نسبت به موسی کلیم، نسبت به عیسی مسیح و تمام پیامبران علیهم السلام  امیرالمؤمنین هستند؛ چراکه ایشان ملاک اصلی است و بر همه‌ی ایمانیان فرمانروایی دارند.
«وَ الإمامُ الهادی مِنَ اللهِ» و او امام «الهادی» است که «مِنَ اللهِ» هدایت می‌کند؛ یعنی دستور هدایت او از طرف خداست. خدا به او حکم کرده که هدایت کن.
هدایت کردن احتیاج به ملاک‌هایی دارد که این ویژگی‌ها از خود انسان، صد درصد قابل‌اطمینان نیست؛ ولی اگر «مِنَ اللهِ» هدایت کند، تمام ملاک‌های هدایتش قابل‌اطمینان است؛ چون از طرف خداست و خدا به او دستور داده.
«وَ الإمامُ الهادی مِنَ اللهِ» یک لقبی است که به بزرگی هدایت عالم و هدایت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، هم عمق دارد و هم گستره دارد.
«وَ الإمامُ الْهادی مِنَ اللهِ» این جمله در لغت «الهادی» مستتر است؛ یعنی «اَلَّذی هُوَ الهُدی مِنَ اللهِ» کسی که از طرف خدا هدایت‌شده؛ در جای دیگر می‌فرمایند: «وَ هُوَ التَّقِیُّ النَّقِیُّ الْهادِی الْمَهْدِیُّ» لذا وقتی مهدی هست می‌تواند هادی باشد. «اَلْهادی مِنَ اللهِ» یعنی «اَلهُدی بِاللهِ» از طرف خدا هدایت‌شده است.
در قرآن کریم آیه‌ای هست که دلیل بر عصمت ائمّه علیهم السّلام است که می‌فرماید:
﴿ أَ فَمَنْ یهْدی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لا یَهِدِّی إِلاَّ أَنْ یُهْدی فَما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ ﴾(1) : ﴿ پس آیا کسی که به‌سوی حق رهبری می‌کند، سزاوارتر است مورد پیروی قرار گیرد، یا کسی که راه نمی‌نماید؟ مگر آن‌که [خود] هدایت شود. شمارا چه شده؟! چگونه داوری می‌کنید؟! ﴾
امیرالمؤمنین علیه‌السّلام «اَلهادی مِنَ اللهِ» هستند و مصداق آشکار همین آیه‌ی یادشده است.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

منابع:

1) یونس (10): 35.