بخش چهارم – جمله 131

ثُمَّ قال : « أيُّها النَّاسُ ! مَنْ اَوْلی‏ بِكُمْ مِنْ أنْفُسِكُمْ ؟ قالوا : اَللَّهُ و رَسُولُهُ »

سپس حضرت فرمودند : چه کسی نسبت به  شما از شما نزدیک تر و سزاوارتر ( و اولی به تصرّف ) است ؟ گفتند : خدا و رسولش .
سپس فرمودند : « اَلا ! مَن كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِیٌّ مَوْلاهُ » آگاه باشید ! هر کس که من مولای اویم ، پس این علی مولای اوست .
اهل تسنن می گویند ( مَولا ) در این جا به معنای دوست است ؛ ولی این جمله ای که اوّل فرمودند ، قرینه ی قطعی است برای این که منظور از مولا ، أولی است ؛ چراکه می فرمایند : « مَنْ أوْلی‏ بِكُمْ مِنْ أنْفُسِكُمْ ؟ » چه کسی به شما از خودتان نزدیکتراست ؟ بعد حضرت می فرمایند :
« من كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِیٌّ مَوْلاهُ » این جمله ، قرینه ای است بر این که این ( مَولا ) در این جا به معنای ( أولی ) است .
آگاه باشید ! کسی که من اولی به تصرّف هستم و نزدیکتر هستم به او از خود او . پس این علی مولای اوست و اولی به تصرّف است .

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

این مقاله برای شما مفید بود؟

Related Articles

Leave A Comment?

15 − چهارده =