بخش ششم – جمله 180

«وَ عِندَها سَیَفرُغَ ﴿ لَکُم أیُّها الثَّقَلانِ ﴾(1) مَن یَفرُغُ وَ ﴿ یُرسَلُ عَلَیکُما شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَ نُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ ﴾(2) »

«و البتّه در آن هنگام خداوند آتش عذاب – شعله‌های آتش و مس گداخته – بر سر شما جن و انس خواهد ریخت. آنجاست که دیگر یاری نخواهید شد.»
﴿ یُرسَلُ عَلَیکُما شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَ نُحَاسٌ ﴾ شعله‌هایی از آتش و از مس گداخته بر شما ریخته خواهد شد. ﴿ فَلَا تَنتَصِرَانِ ﴾ و در آن صورت کسی را به یاری نمی‌توانید بطلبید. وقتی خطّ امامت به ملک و اغتصاب تبدیل شد، این آیه‌ی کریمه‌ی قرآن تحقق پیدا می‌کند: ﴿ سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیهَ الثَّقَلانِ ﴾(3) ای ثقلان – جنّ و انس – بر شما فرومی‌ریزیم.
در قرآن که مس گداخته آمده، به دلیل سوزانندگی بسیار زیادش است. تهدید پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله به کسانی است که امامت را به پادشاهی و اغتصاب تبدیل کردند. این‌ها کسانی هستند که این عذاب مخصوص برایشان فروریخته می‌شود. «فَلَا تَنتَصِرَانِ» هرگز یاری نمی‌شوید و هرکسی را به یاری بطلبید، برای شما کمکی نخواهند بود.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه


منابع:

1) الرّحمان (55): 31.
2) الرّحمان (55): 35.
3) الرّحمان (55): 31.

این مقاله برای شما مفید بود؟

Related Articles

Leave A Comment?

20 − 16 =