“مَعاشِرَ النّاسِ، إِنَّ إِبْليسَ أَخْرَجَ آدَمَ مِنَ الْجَنَّةِ بِالْحَسَدِ، فَلاتَحْسُدُوهُ فَتَحْبِطَ أَعْمالُكُمْ وَتَزِلَّ أَقْدامُكُمْ، فَإِنَّ آدَمَ أُهْبِطَ إِلَي ‏الْأَرضِ بِخَطيئَةٍ واحِدَةٍ، وَهُوَ صَفْوَةُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ، وَكَيْفَ بِكُمْ وَأَنْتُمْ أَنْتُمْ وَ مِنْكُمْ أَعْداءُاللَّهِ.”
ای مردمان به درستی که شیطان آدم را از بهشت بیرون کرد و دلیل آن حسد بود پس بر علی علیه السلام حسد نورزید که  عمل شما را باطل و باعث گمراهی و لغزش قدم هایتان از صراط مستقیم می شود  …در حالیکه دشمنان خدا از میان شما هستند.
برای بیان بهتر این عبارات نورانی باید معنای حسد را دانست. حسد به طور ساده به آن بیماری روحی گفته می شود که انسان کمالی را در شخصی دیده و تحمل دیدن آن کمال را بر آن شخص نداشته باشد و با رفتار و گفتار بر آن باشد تا آن کمال و یا آن ویژگی شاخص در آن فرد کمرنگ شود.
این کمالات مورد حسد می تواند از نوع مادی یا معنوی باشد. بر اساس روایات این ویژگی ( صفت حسادت ) در زمان بسیار قوی است . حسد از صفات رذیله بوده و در مقابل آن غبطه از صفات فضلیه است. بر خلاف حسد ، غبطه آن است که فردی کمالی را دارا است و من با دیدن آن فضیلت ضمن آن که خوشحال می شوم ، از بابت نداشتن آن صفت متاثر شده و آرزو می کنم که ای کاش آن صفت نیک را می داشتم.
همانند عبارت منقول از امام سجاد علیه السلام در شان عموی شهیدش حضرت عباس علیه السلام :
إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ 
برای عموی من حضرت عباس علیه السلام در روز قیامت مقامی است که همه انبیا و شهدا به آن غبطه می خورند. این عبارت پیامبر صلی الله علیه و آله می فرماید: شیطان به وسیله صفت رذیله‌ی حسد باعث شد که حضرت آدم از بهشت به روی زمین هبوط کرد و باعث خروج آن دو از بهشت شد.
اساسا همه مشکلات جهان اسلام ، از بعد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم وجریان سقیفه شروع شد. اساس سقیفه و برپایی آن همان صفت رذیله‌ی حسد بود. شیطان در پیشگاه خداوند قسم یاد کرد که انسان را از صراط مستقیم گمراه کند که یکی از اسباب و وسائل مهم و کارآمد آن همان تقویت روحیه حسد در انسان ها خواهد بود.
حسادت ممکن است تا جایی پیش رود که یک فرد خود را کشته و خون خود را به نحوی به گردن دوست خود اندازد تا آن دوست به زندان افتد و باعث ناراحتی او شود.
در جریان صدر اسلام وسقیفه ، در حقیقت نزدیک ترین افراد به پیامبر صلی الله علیه و آله و صحابه نتوانستند این همه فضیلت را برای امیرالمومنین علیه السلام ، تحمل کنند و بر اثر این حسادت جریان سقیفه را بر پا کرده و امیرمومنان علیه السلام را کنار گذاشته و انواع ظلم و تعدی را به اهل بیت گرامی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم روا داشته ، تا جایی که هنوز هم پایان نیافته است. حال راه حل مقابله با این صفت ناپسند چیست؟ چگونه می توانیم با این صفت مبارزه کنیم؟
آن راهی که تجربه شده است این است که انسان ، نسبت به هر کس بیشتر حسادت دارد، از آن شخص بیشتر تعریف کند و مکارم اخلاقی و مادی و معنوی او را بیشتر به زبان آورده و از او نزد دیگران تعریف کند. و راه دیگر آن، به یاد خدا بودن است. باید منشاء کمالاتی که آدمیان دارا هستند را خدا بدانیم .
أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب. این باعث می شود شعله حسد در وجود انسان کمتر شعله‌ور شود.
یکی از القاب ائمه علیهم السلام در روایات «المحسدون  » می باشد . چرا که اهل بیت علیهم السلام در عام دارای صفات و ویژگی های ممتازی بودند که هیچ کس آن امتیازات را نداشت و به همین دلیل مورد حسد بقیه قرار می گرفتند . با این که خلفاء حکومت داشتند، ولی می دیدند که مردم حاضرند برای اهل بیت علیهم السلام جان خود را فدا کنند ، لذا آنان به ائمه ما حسد می ورزیدند. لازم به ذکر است حسادت تنها در اشخاص نبوده بلکه در میان پادشاهان ممالک و کشورهای دیگر هم مطرح بوده است. خداوند به ما توفیق ترک این صفت ناپسند و اکتساب صفات پسندیده را عنایت فرماید.