فراز پنجم متن خطابه ی فدک

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز

 

( ۵ )

وَ نَحْنُ بَقِيَّةٌ اِسْتَخْلَفَها عَلَيْكُمْ، وَ مَعَنا كِتابُ اللّه‏ِ النّاطِقُ، وَ الْقُرْآنُ الصّادِقُ، وَ النُّورُ السّاطِعُ، وَ الضِّياءُ اللاّمِعُ، بَيِّنَةٌ بَصائِرُهُ، وَ آىٌ مُنْكَشِفَةٌ سَرائِرُهُ، و بُرْهانٌ فِينا مُتَجَلِّيَةٌ ظَواهِرُهُ، مُدِيمٌ لِلْبَرِيَّةِ اسْتِماعُهُ، مُغْتَبِطَةٌ بِهِ اَشْياعُهُ…
قائِدٌ اِلَى الرِّضْوانِ اتِّباعُهُ، مُؤَدٍّ اِلَى النَّجاةِ اسْتِماعُهُ، فِيهِ تِبْيانُ حُجَجِ اللّه‏ِ الْمُنَوَّرَةِ، وَ مَواعِظُهُ الْمُكَرَّرَةُ، وَ عَزَائِمُهُ الْمُفَسَّرَةُ، وَ مَحارِمُهُ الْمُحَذَّرَةُ، وَ اَحْكامُهُ الْكافِيَةُ، وَ بَيِّناتُهُ الْجالِيَةُ، وَ جُمَلُهُ الشّافِيَةُ، وَ فَضائِلُهُ الْمَنْدُوبَةُ، وَ رُخَصُهُ الْمَوْهُوبَةُ، وَ رَحْمَتُهُ الْمَرْجُوَّةٌ وَ شَرائِعُهُ الْمَكْتُوبَةُ.

و اكنون ماييم يادگاران خداوند در ميان شما؛ همراه ماست كتاب گوياى او و قرآن راستين و نور فراگير و پرتو تابان؛ بينش هايش آشكار و نشانه هايى كه پنهانى هايش روشن است، برهانى است در ميان ما كه خود را بر آفريدگان نشان دهد. امكان شنيدنش هموار و پيوسته است. ديگران بر پيروانش غبطه و سرشك دارند.
پيرويش به ‏سوى رضوان رهنماست. آن كه گوش هوش به آن فرا دارد، رهايى يابد. در آن كتاب است، حجّت هاى محكم و روشن خداوند؛ اندرزهايش پياپى، مفروضاتش [واجبات] بى‏ پرده، نارواهايش [محرّمات] بازداشته شده و احكامش كافى و كارساز. دلايلش متجلّى و واضح، دستوراتش شفابخش، برترى ‏هايش جذّاب و گيرا، ترخيص هايش در دست، مهرش اميدآور و راه هايش مشخص و برنبشته است.

 

این مقاله برای شما مفید بود؟

Related Articles

Leave A Comment?

چهار × 1 =