مقالات پژوهشی – اسلام،‌دین یگانه

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز

 

اسلام دین یگانه

 

ادّعاي ما اين است كه اسم دين ما «الإسلام» و رسم دين ما تعبّد و تسلیم و عبوديت و‌ قانون دين ما تبعيت از قرآن و ائمه‌ی طاهرين عليهم السلام و فقه دين ما «تَنَسُّك» است.
﴿إنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيَايَ وَ مَمَاتِي للهِ رَبِّ الْعَالَمينَ ﴾(1) اسم و قانون و فقه دين ما مشخص است.
این مضمون در روايات هست كه قبل از اين كه شما وجود داشته باشيد و آفريده شويد، ما دين شما را اسلام قرار داديم. يعني قبل از اين كه خداوند انسان را بيافريند، قانونش را وضع كرده است. اين نگاه پيشينيِ خودِ خدا به دين است؛ ديگر نگاه بعدي به دين وجود ندارد.
نبايد به دين نگاه پَسيني داشته باشیم كه ببينيم دين قبلاً چه بوده و حالا چه شده و تصميم بگيريم كه بعداً بايد چگونه باشد. همچنین، خداوند الگوها و رهبران دين ما را مشخص كرده است. در باب مسئله‌ي حجت و رهبر معصوم نیز، روايتي است از امام صادق عليه السلام كه مي‌فرمايد: « اَلْحُجَّةُ قَبْلَ الْخَلْقِ وَ‌ مَعَ الْخَلْقِ وَ بَعْدَ الْخَلْقِ »(2)
خدا اوّلين انساني را كه آفريده، حجّت قرار داده است. خيلي جالب است! در هر حال، خداوند اوّلين انسانِ به عقل رسيده را حجّت قرار داده است.
هم چنين از آيات الهي استفاده مي‌شود كه خداوند اوّلينِ خلق را حجت قرار داده است : ﴿إنّي جَاعِلٌ فِي الْأرْضِ خَلِيفَةً ﴾(3) من، در زمين، خليفه و جانشينی براي خود قرار مي‌دهم؛ کسی را می گذارم كه «خليفة الله» است.
 

تمسک به حبل الهی

این نوشتار را ختم می کنیم به حدیث شریفی از امام صادق علیه السلام:
« تفسيرفرات بن إبراهيم‏ – جَعْفَرٌ الْفَزَارِيُّ مُعَنْعِناً عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام قَالَ: بَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم جَالِسٌ فِي جَمَاعَةٍ مِنْ أَصْحَابِهِ إِذْ وَرَدَ عَلَيْهِ أَعْرَابِيٌّ فَبَرَكَ بَيْنَ يَدَيْهِ، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ يَقُولُ فِي كِتَابِهِ “وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا” فَهَذَا الْحَبْلُ الَّذِي أَمَرَنَا بِالِاعْتِصَامِ بِهِ مَا هُوَ؟ قَالَ: فَضَرَبَ النَّبِيُّ يَدَهُ عَلَى كَتِفِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام فَقَالَ: وَلَايَةُ هَذَا، قَالَ: فَقَامَ الْأَعْرَابِيُّ وَ ضَبَطَ بِكَفَّيْهِ إِصْبَعَيْهِ جَمِيعاً، ثُمَّ قَالَ: أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ وَ أَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ، قَالَ: وَ شَدَّ أَصَابِعَهُ» (4)
یک نفر اعرابی (یعنی بادیه نشین، نه عرب زبان ، منظور کسانی که چادر نشین بودند) آمد و عرض کرد: یا رسول الله ما شنیده ایم که شما فرموده اید خودتان را با طناب و ریسمان خدا سالم نگه دارید .یعنی چه؟ این حبل الله که ما باید به وسیله ی آن خودمان را حفظ کنیم چیست ؟ علی علیه السلام آنجا نشسته بود.
پیامبر صلی الله علیه و آله دست خود را به دست علی علیه السلام زد و فرمود : « فَقَالَ: وَلَايَةُ هَذَا» «هُوَ حَبلُ اللهِ المَتیِنُ» : ولایت این مرد همان ریسمان متین الهی است .
« تفسير العياشي‏ عَنِ ابْنِ يَزِيدَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ علیه السلام عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى “وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً” قَالَ: عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِينُ» (5) متمسّک شوید و چنگ بزنید به این و خود را نگه دارید که حبل الله متین این است (یعنی ریسمان محکم خدا گسستنی نیست ).
در همین روزگار ما ، آنهایی سالم می مانند که به حبل ولای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ،که همان حبل ولای امیر المؤمنین علیه السلام است، چنگ می زنند .
چه از نظر دنیا و یا آخرت کسانی که با اینها هستند سالم می مانند. انسان هر کاری را که می خواهد انجام دهد باید ایشان را الگو قرار دهد و با ایشان باشد و به وسیله ی ایشان خود را نگه دارد.

منابع

1- أنعام (6): 162
2- اصول كافي 1 : 177 و 1 : 251
3- بقره (2 ): 30
4- تفسير فرات الكوفي : 91  [سورة آل‏ عمران(3): آية 103] 5- تفسير العياشي 1: 194  [سورة آل‏ عمران(3): آية 103]

این مقاله برای شما مفید بود؟

Related Articles

Leave A Comment?

سیزده − ده =