به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
پيامبر واميرالمؤمنين علیهماالسّلام بر فراز منبر
مقارن ظهر، انتظار مردم به پايان رسيد و منادىِ حضرت نداى نماز جماعت داد. پس از بيرون آمدن مردم از خيمهها و آمادگى صفها براى نماز، پيامبر صلىاللَّهعليهوآله از خيمهى خود بيرون آمدند و نماز را به جماعت خواندند.
بعد از آن مردم ناظر بودند كه پيامبر صلىاللَّهعليهوآله بر فراز آن منبر ايستادند و اميرالمؤمنين عليهالسلام را فرا خواندند و به او دستور دادند بالاى منبر بيايد و در سمت راستش بايستد. قبل از شروع خطبه، اميرالمؤمنين عليهالسلام يك پله پائينتر بر فراز منبر در طرف راست حضرت ايستاده بودند و دست پيامبر صلىاللَّهعليهوآله بر شانهى آن حضرت بود. سپس حضرت نگاهى به راست و چپ جمعيت نمودند و منتظر شدند تا مردم كاملاً جمع شوند.
زنان نيز در قسمتى از مجلس نشستند كه پيامبر صلىاللَّهعليهوآله را به خوبى مىديدند. پس از آماده شدن مردم، پيامبر اكرم صلىاللَّهعليهوآله سخنرانىِ تاريخى و آخرين خطابهى رسمى خود را براى جهانيان آغاز كردند.
با در نظر گرفتن اين شكل خاص از منبر و سخنرانى، كه دو نفر بر فراز منبر در حالت قيام ديده مىشوند و بيش از صد و بيست هزار نفر اين منظرهى بديع را مىنگرند، به استقبالِ سخنانِ حضرت خواهيم رفت.
يادآور مىشود كه اجتماع صدوبیست هزار نفر براى يك سخنرانى و در مقابل يك خطيب كه همه شخص او را ببينند در دنياى امروز هم مسئلهى غير عادى است، تا چه رسد به عصر بعثت كه در گذشتهى شش هزار سالهى انبيا تا آن روز هرگز چنين مجلس عظيمى براى سخنرانى تشكيل نشده بود.
بعد از آن مردم ناظر بودند كه پيامبر صلىاللَّهعليهوآله بر فراز آن منبر ايستادند و اميرالمؤمنين عليهالسلام را فرا خواندند و به او دستور دادند بالاى منبر بيايد و در سمت راستش بايستد. قبل از شروع خطبه، اميرالمؤمنين عليهالسلام يك پله پائينتر بر فراز منبر در طرف راست حضرت ايستاده بودند و دست پيامبر صلىاللَّهعليهوآله بر شانهى آن حضرت بود. سپس حضرت نگاهى به راست و چپ جمعيت نمودند و منتظر شدند تا مردم كاملاً جمع شوند.
زنان نيز در قسمتى از مجلس نشستند كه پيامبر صلىاللَّهعليهوآله را به خوبى مىديدند. پس از آماده شدن مردم، پيامبر اكرم صلىاللَّهعليهوآله سخنرانىِ تاريخى و آخرين خطابهى رسمى خود را براى جهانيان آغاز كردند.
با در نظر گرفتن اين شكل خاص از منبر و سخنرانى، كه دو نفر بر فراز منبر در حالت قيام ديده مىشوند و بيش از صد و بيست هزار نفر اين منظرهى بديع را مىنگرند، به استقبالِ سخنانِ حضرت خواهيم رفت.
يادآور مىشود كه اجتماع صدوبیست هزار نفر براى يك سخنرانى و در مقابل يك خطيب كه همه شخص او را ببينند در دنياى امروز هم مسئلهى غير عادى است، تا چه رسد به عصر بعثت كه در گذشتهى شش هزار سالهى انبيا تا آن روز هرگز چنين مجلس عظيمى براى سخنرانى تشكيل نشده بود.
Leave A Comment?