پيامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با در نظر گرفتن آينده‌ى دين الهى كه تا آخرين روز دنيا ادامه‌ى آن است، و با توجه به دامنه‌ى وسيع مسلمين در حد جهانى، جانشينان خود تا روز قيامت -يعنى دوازده امام معصوم عليهم‌السلام- را در يك خطابه‌ى رسمى به جهانيان معرفى فرمودند.
بنابر اين اگر اكثريت اجتماع آن روزِ مسلمين، كلام پيامبرِ دل‌سوز خود را كنار گذاردند وخلافتِ بلا فصل اميرالمؤمنين عليه‌السلام را قبول نكردند، ولى بسيارى از افراد نسل‌هاى بعدى مسلمانان وصى واقعى پيامبرشان را شناختند كه اين بالاترين هدف از ‘غدير’ بود.
اگر چه منافقين به تصميمات خود جامه‌ى عمل پوشاندند، ولى همان نورِ ‘غدير’ است كه پس از پانزده قرن، رقم ميلياردىِ شيعيان و محبّين اهل‌بيت عليهم‌السلام را در طول تاريخ و در پهنه‌ى جهان در هر زمانى باقى گذارده است، و نور ولايت را همچنان در مناطق مختلف دنيا درخشنده و تابناك حفظ كرده است.
همچنين اگر گروه‌هايى از مسلمين در طول زمان‌ها همچنان در مقابل جانشينان حقيقى پيامبرشان سر تعظيم فرود نياورده و نمى‌آورند، ولى جمع عظيم شيعيان در طول تاريخ فقط على‌بن‌ابى‌طالب عليه‌السلام و يازده فرزند او را جانشينان پيامبر صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله مى‌دانند.
با اين مقدمه پيداست كه خطابه‌ى غدير براى عده‌اى محدود و زمانى معين بيان نشده است، بلكه همان‌طور كه خود پيامبر صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله فرموده بايد حاضران به غائبان، شهرنشينان به روستائيان، پدران به فرزندان تا روز قيامت اين خبر را برسانند و همه در ابلاغ اين پيام انجام وظيفه كنند.
وقتى پيامبر صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله حجت را بر مردم تمام كرد، اين مردم‌اند كه راه بهشت يا دوزخ را انتخاب مى‌كنند، و پذيرفتن يا نپذيرفتن آنان امتحان الهى است.
امام رضا عليه‌السلام در اين باره مى‌فرمايد:
‘مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ في قَبُولِهِمْ وِلاءَ أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ في يَوْمِ غَديرِ خُمٍّ كَمَثَلِ الْمَلائِكَةِ في سُجُودِهِمْ لِآدَمَ، وَ مَثَلُ مَنْ أَبى وِلايَةَ أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ يَوْمَ الْغَديرِ مَثَلُ إِبْليسَ’.
‘مَثل مؤمنين در قبول ولايت اميرالمؤمنين عليه‌السلام در روز غدير خم مَثَل ملائكه در سجودشان مقابل حضرت آدم عليه‌السلام است، و مَثل كسانى كه در روز غدير از ولايت اميرالمؤمنين عليه‌السلام سرباز زدند مَثل شيطان است’.
با اين مختصر، تصويرى از جو حاكم بر جامعه‌ى اسلامى و شرايطى كه واقعه‌ى ‘غدير’ در آن صورت گرفت و اهدافى كه از آن در نظر بود، روشن گرديد.