«مَعاشِرَالنّاسِ ! حُجُّواالْبَيْتَ ، فَماوَرَدَهُ أهْلُ بَيْتٍ إلاَّ اسْتَغْنَوْا وَ أُبْشِروا ، وَلاتَخَلَّفُوا عَنْهُ إلاّبُتِرُوا وَ افْتَقَرُوا.»
«هان مردمان! در خانه‌ی خدا حج‌گزارید؛ که هیچ خاندانی داخل آن نشد، مگر بی‌نیاز شد و مژده گرفت. و کسی از آن روی برنگردانید، مگر بی‌بهره و نیازمند شد.»
حج به معنای قصد است. «حَجَّ، یَحِجُّ» یعنی «قَصَدَ، یَقصِدُ». «حُجُّوا البَیتَ» قصد خانه‌ی خدا کنید و خانه‌ی خدا را زیارت کنید. یکی از بزرگ‌ترین احکام اسلام حجّ بیت است برای کسانی که استطاعت مالی و بدنی دارند. سپس می‌فرمایند: هیچ خاندانی وارد آن نمی‌شود، مگر این‌که بی‌نیاز می‌شود (وقتی استطاعت دارید).
«وَلاتَخَلَّفُوا عَنْهُ إلَّا بُتِرُوا» اگر تخلّف کردند، بازایستادند، حج نرفتند و زیارت نکردند به خاطر ترس از فقر یا برای شوق به کارهایی که دارند.
«وَ افْتَقَرُوا» کارهایشان ابتر و بریده شده و نیازمند و محتاج شدند. کسانی که استطاعت مالی و بدنی دارند و حجّ بیت انجام می‌دهند، هیچ‌وقت حجّ بیتِ آنان مایه‌ی فقر و نیازمندی آن‌ها نخواهد شد.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
Leave A Comment?