«مَعاشِرَالنّاسِ! حَبانِی اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بِهذِهِ الْفَضیلَةِ مَنّاً مِنْهُ عَلَیَّ وَ إحْساناً مِنْهُ إلَیَّ وَلا إلاهَ إلاّ هُوَ»

«هان مردم! خداوند عزّوجل از روی منّت و احسان خویش این برتری را به من پیشکش کرد و البتّه که خدایی جز او نیست.»
«مَنّاً مِنْهُ عَلَیَّ وَ إحْساناً مِنْهُ إلَیّ» بر من منّت گذاشته و از جانب خود بر من احسان کرده. «وَلا إلاهَ إلاّ هُوَ» و معبودی و الاهی جز او نیست.
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله منظورشان از هدیه‌ی مخصوص، جانشینشان امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام و کلّ مسأله‌ی جانشینی است.
آخرین تاج افتخاری که خداوند بعد از عبودیّت، نبوّت، رسالت و خُلّت به پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله داده است، تبلیغ ولایت و جانشینی امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام. پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله خلیل‌الله است و پس از حبیب اللّهی، خداوند مقامی که به او داده این است که می‌فرماید: ﴿ یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیکَ مِنْ رَبِّک ﴾(1) .
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در این‌جا خودشان می‌فرمایند: خداوند متعال هدیه‌ی مخصوص و این فضیلت بزرگ را به من اختصاص داده، منّت گذاشته و به من احسان کرده و معبودی غیر از او نیست و منظور ایشان از این احسان، جانشینی امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام است. ما در عرف می‌گوییم: خدا برمن منّت گذاشته یک چنین دوستی داده، خدا بر من منّت گذاشته یک چنین پسری داده و … این‌ها چیزهایی است که مردم معمولاً در مقام تشکر از خدا می‌گویند. از فضایل پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و اله این است که خداوند متعال برای وزارت، وصایت و وراثت ایشان شخصیتی مثل امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام را معرّفی کرده است.
«وَ لا إلاهَ إلاّ هُوَ» یعنی همه‌ی کارها باخداست. این خدایی که به من هدیه‌ی مخصوص داده، همه‌ی قدرت‌ها نزد اوست. این جمله مانند این است که ما در خوشی‌ها و ناخوشی‌ها مأمور هستیم بگوییم: «لا حَولَ وَلا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ العَلِیِّ العَظیمِ»: «نیست حائل و قدرتی مگر به خداوند بلندمرتبه و بزرگ».

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

منابع:

1) المائدة (5): 67.