بخش سوم – جمله 128

«ألا! إنَّهُمْ أمَناءُ اللَّهِ فی خَلْقِهِ وَ حُکّامُهِ فی أرْضِهِ»

 

«هان! بدانید که آنان امانت‌داران خداوند در میان آفریدگان و حاکمان او در زمین اویند.»
امانت‌های خدا را می‌شود به سه عنوان بیان کرد:
1 – دستورات اخلاقی خدا. 2 – علوم الاهی. 3 – قدرت و توانایی خدا.
خداوند این سه کمال را به پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و ائمه‌ی طاهرین علیهم السّلام عطا کرده است. ایشان دارای اخلاقیات و کمالات اخلاقی، دارای علوم و دانش‌ها و دارای قدرت و توانایی‌های تکوینی هستند. «ألا إنَّهُمْ أمَناءُ اللهِ فی خَلْقِهِ» آنان حاملان کمالاتی هستند که خدا به بندگان داده و می‌دهد. کمالات اخلاقی؛ یعنی اگر صلاح، تقوی، خیر و عبودیّتی هست، در وجود این‌هاست و این بزرگواران حافظان این کمالات و امانت‌دار هستند و به‌خوبی استفاده و حفظ می‌کنند.
از امانت‌های دیگر و بزرگ خدا، دانش‌های خداست. حوزه های دانش خداوند متعال عبارتند از:
1 – دانش حلال و حرام. 2 – دانش قرآن و باطن قرآن 3 – دانش مربوط به جهان و ماورای جهان. علوم غیب، تاریخ گذشته و آینده که البتّه به یک معنا این‌ها را در قرآن می‌شود پیدا کرد.
ائمّه علیهم السّلام در هر سه حوزه امانت‌داران و حاملان دانش‌های خداوند متعال هستند، باطن قرآن، احکام و حلال و حرام و در حوزه‌ی علومی که مربوط به آفاق‌وانفس است؛ یعنی آسمان‌ها، و زمین‌ها و نفوس انسان‌ها را نیز می‌شناسند. نحوه‌ی اندامگان بدن که چگونه تشکیل می‌شود را می‌شناسند، روحیات و خواص را می‌شناسند، مجردات و مادیات و نفوس را می‌شناسند و … این‌ها همه امانت‌های خداوند هستند.
«وَ حُکّامُهُ فی أرْضِهِ» و حاکمان خدا در زمین هستند. حاکم یعنی کسی که به‌درستی حکم می‌کند. حکم یعنی قضاوت غیرقابل بطلان.
حکم از لغت محکم است به معنای غیر قابل‌نفوذ. یکی از معانی حاکمان، شاهد و الگوست؛ یعنی ائمّه علیهم السلام در میان خلق و هر چیزی را که می‌خواهند به آن عمل کنند، الگو هستند. این الگو را حاکم می‌گویند، چراکه با وجودشان و با صحت‌ و درستی حکم می‌کنند.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

این مقاله برای شما مفید بود؟

Related Articles

Leave A Comment?

چهار + شانزده =