«لاَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ قَدْ جَعَلَنا حُجَّةً عَلَی الْمُقَصِّرینَ وَالْمعُانِدینَ وَالْمُخالِفینَ وَالْخائِنینَ وَالْآثِمینَ وَالّظَالِمینَ وَالْغاصِبینَ مِنْ جَمیعِ الْعالَمینَ»
«چراکه خداوند عزّوجل ما را بر کوتاهی کنندگان، ستیزه گران، ناسازگاران، خائنان و گنه‌کاران و ستمکاران و غاصبان از تمامی جهانیان دلیل و راهنما و حجّت آورده است.»
وقتی کسی وجودش نور باشد، باعث روشنی دیگران می‌شود. چنین کسی شاهد، حجّت، برهان و دلیل می‌شود. خداوند پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و ائمّه علیهم السّلام را بر مقصّرین حجّت قرار داده است. مقصّرین کسانی که در کارشان کاستی دارند. افرادی که کاستی دارند، برخی بی نورند و برخی کم‌نورند.
تنها راه علاج این‌گونه افراد این است که به این انوار مقدّس توجّه کنند و نگاهشان به نور باشد. تمام معاندین، مخالفین، خیانت کنندگان، گناهکاران، ستمگران و غصب کنندگان در همه‌ی جهان و در همه‌ی اجتماعات، باید از معصومین علیهم السلام نور اقتباس کنند و نور ایشان برای آن‌ها حجّت و دلیل است.
خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: ﴿ وَ کذلِکَ جَعَلْناکُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَکُونُوا شُهَداءَ عَلَی النَّاسِ ﴾(1) : ﴿ شما امّت وسط هستید؛ برای این‌که بر مردم شاهد باشید. ﴾
شاهد یعنی حجّت؛ چون حجّت آن چیزی است که به آن استدلال و استشهاد می‌شود.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
منابع:
1) البقرة (2): 143.
Leave A Comment?