« اَللَّهُمَ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْمَنْ نَصَرَهُ واخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ . »

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله پس از این که با واژه ی ( أولی ) قرینه نشان می دهند که مولا به معنای اولی به تصرّف است ؛ سپس دو دعا و دو نفرین می کنند :
« اللَّهُمَ والِ مَنْ والاهُ » خدایا ! سرپرستی کن کسی را که سرپرستی علی را پذیرفته باشد .
« وَ عادِ مَنْ عاداهُ » خدایا ! دشمنی کن نسبت به کسانی که با علی دشمنی کنند .
« وَ انْصُرْمَنْ نَصَرَهُ » یاری کن کسی را که علی را یاری کند .
« واخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ » و تنها بگذار کسی را که علی را تنها بگذارد .
خود این دعا و نفرین ها قرینه هایی هستند بر این که محبّتِ تنها منظور نیست ؛ بلکه این معّرفی برای امیرالمؤمنین علی علیه السّلام که ( هرکه من مولای او هستم ، علی مولای اوست ) یک مقام و مسئولیتی است که احتیاج به یاری دارد .
لذا می فرمایند : « وَ انْصُرْمَنْ نَصَرَهُ  » ؛ یعنی او کسی است که احتیاج به یاری و کمک دارد . خدایا ! یاری کن کسانی را که او را یاری کنند ، و تنها بگذار کسانی را که او را تنها بگذارند .
تنها گذاشتن ، فقط در محبّت نیست ؛ بلکه یک مسئولیت بسیار عظیمی است . وقتی او سرپرست ، خلیفه و جانشین بود ، احتیاج به کمک دارد .
نکته ی بسیار مهمی که برخی از علما به آن اشاره کرده اند ، صحبت و یاد کردن راجع به امیرالمؤمنین علی علیه السّلام و مظلومیّت و ستمی است که به ایشان شده است . چنین افرادی مشمول دعای مستجاب پیامبر صلی الله علیه و آله هستند که فرمودند : « وَ انْصُرْمَنْ نَصَرَهُ » . 
و کسانی که با علم ، با عهد و عَمد امیرالمؤمنین علی علیه السّلام را تنها بگذارند ، مشمول نفرین مستجاب پیامبراکرم صلی الله علیه و آله هستند که فرمودند : « واخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ » کسانی که علی را شناختند و می شناسند و در عین حال او را تنها می گذارند ، خدایا ! تنها بگذار کسی را که علی را تنها بگذارد .

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه