به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
ضوابط كلى درباره حلال و حرام
از آن‌جا كه تعداد حلال و حرام و واجبات و محرمات بيش از حد شمارش است و پيامبر صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله در طول بیست‌وسه سال فقط معدودى از آن‌ها را بيان فرمودند و زمينه‌اى كه بتوانند همه‌ى احكام را يك‌جا بيان فرمايند- چه از نظر ظرفيت مردم و چه از نظر شرايط اجتماعى- وجود نداشت، لذا حضرت درباره‌ى آينده‌ى احكام الهى دو جهت اساسى را پايه ريزى كردند:
الف: درباره‌ى احكامى كه خود بيان كرده بودند دو نكته فرمودند:
1. هرگز از آن‌چه گفته‌ام بَرنمى‌گردم كه حلالى را حرام كنم و يا حرامى را حلال كنم، و طبعاً هيچ‌كس ديگرى هم چنين حقى را ندارد.
2. هرگز در آن‌چه گفته‌ام تحت هيچ شرائطى تغيير نمى‌دهم، و طبعاً هيچ‌كس چنين حقى را نخواهد داشت.
ب: درباره‌ى آن‌چه از احكام كه باقيمانده بود و خود نفرموده بودند، مردم را به على‌بن‌ابى‌طالب و يازده امام عليهم‌السلام كه تا روز قيامت امامت آنان ادامه خواهد داشت ارجاع دادند كه با اين پايه ريزى حجت بر همگان تمام مى‌شود و هيچ‌كس را عذرى باقى نمى‌ماند.
در اين باره سه نكته‌ى مهم فرمودند:
1. بيان حلال و حرام احتياج به علم آن دارد، و اين علم از طرف خداوند فقط به پيامبر و ائمه عليهم‌السلام سپرده شده است.
2. سخن پيامبر و ائمه عليهم‌السلام به عنوان سخن خداوند تلقى مى‌شود و عِدل و برابر قرآن است.
3. هيچ‌كس درباره‌ى احكام الهى جز پيامبر و ائمه عليهم‌السلام حقّ اخبار ندارد و مردم هم جز ايشان راهى به حلال و حرام ندارند. بنابر اين، پيروى از هر راه ديگرى بدعت و ضلالت و خلاف حكم الهى را به دست آوردن است.
الف: درباره‌ى احكامى كه خود بيان كرده بودند دو نكته فرمودند:
1. هرگز از آن‌چه گفته‌ام بَرنمى‌گردم كه حلالى را حرام كنم و يا حرامى را حلال كنم، و طبعاً هيچ‌كس ديگرى هم چنين حقى را ندارد.
2. هرگز در آن‌چه گفته‌ام تحت هيچ شرائطى تغيير نمى‌دهم، و طبعاً هيچ‌كس چنين حقى را نخواهد داشت.
ب: درباره‌ى آن‌چه از احكام كه باقيمانده بود و خود نفرموده بودند، مردم را به على‌بن‌ابى‌طالب و يازده امام عليهم‌السلام كه تا روز قيامت امامت آنان ادامه خواهد داشت ارجاع دادند كه با اين پايه ريزى حجت بر همگان تمام مى‌شود و هيچ‌كس را عذرى باقى نمى‌ماند.
در اين باره سه نكته‌ى مهم فرمودند:
1. بيان حلال و حرام احتياج به علم آن دارد، و اين علم از طرف خداوند فقط به پيامبر و ائمه عليهم‌السلام سپرده شده است.
2. سخن پيامبر و ائمه عليهم‌السلام به عنوان سخن خداوند تلقى مى‌شود و عِدل و برابر قرآن است.
3. هيچ‌كس درباره‌ى احكام الهى جز پيامبر و ائمه عليهم‌السلام حقّ اخبار ندارد و مردم هم جز ايشان راهى به حلال و حرام ندارند. بنابر اين، پيروى از هر راه ديگرى بدعت و ضلالت و خلاف حكم الهى را به دست آوردن است.
Leave A Comment?