بخش اول – جمله 41

«قاصِمُ کُلِّ جَبّارٍ عَنِیدٍ وَ مُهْلِکُ کُلِّ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ»

«اوست شکننده‌ی هر ستمگرِ سرکش و نابودکننده‌ی هر شیطانِ رانده شده.»
«مَرید» از مَرَدَ به معنای شیطان سرکش است؛ یعنی شکننده‌ی هر پادشاه ظلم کننده و مجبور کننده‌ی عنود و هلاک‌کننده‌ی شیطانِ سرکش است.
پادشاهان عنود و شیطان‌های مارِد و سرکش، سرانجام – دیر یا زود- شکسته و هلاک خواهند شد. «جَبّار» به دو معناست؛ یکی از اسم‌های خدا جَبّار است به معنای جبران‌کننده و تسخیرکننده؛ امّا وقتی اسم پادشاهان جَبّار می‌شود، معنایش این است که این پادشاه کسی است که مردم را بازور و اجبار به حکومت و اطاعت از خود وا‌می‌دارد. صفت جَبّار در مورد بشر، صفت بدی است، ولی در مورد خداوند متعال کمال است؛ چراکه خداوند متعال مُسخّرِ کل، خالق کل و قادر کل است.
معنای دیگر جبّار، جبران‌کننده‌ی شکستگی‌ها و ناموفقیّت‌هاست. ناموفقیّت‌های بشر و موجودات دیگر را خداوند جبران می‌کند.
«مُهلِکُ کُلِّ شَیطانٍ مَریدٍ» خداوند متعال بالاخره شیطان‌ها را زمانی هلاک می‌کند. زمانش معلوم نیست؛ ولی سرانجام، قطعاً شیطان‌های سرکش را به هلاکت می‌افکند.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

این مقاله برای شما مفید بود؟

Related Articles

Leave A Comment?

16 + هفت =