بخش دهم – جمله 249

« ألا ! وَ إنَّ رَأْسَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ أنْ تَنْتَهُوا إلی قَوْلی وَتُبَلِّغُوهُ مَنْ لَمْ يَحْضُرْ وَ تَأْمُروُهُ بِقَبُولِهِ عَنِّی وَتَنْهَوْهُ عَنْ مُخالَفَتِهِ ، فَإنَّهُ أمْرٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَمِنِّی .»

«و بدانید که ریشه‌ی امربه‌معروف این است که به گفته‌ی من [درباره‌ی امامت] برسید و سخن مرا به دیگران برسانید و غائبان را به پذیرش فرمان من توصیه کنید و آنان را از ناسازگاری سخنان من بازدارید؛ همانا سخن من فرمان خدا و من است.»
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله می‌فرمایند اگر می‌خواهید امربه‌معروف و نهی از منکر کنید که من دوباره گفتم و تأکید کردم، قلّه‌ی امربه‌معروف این است که به حرف‌های امروز من که معرّفی امیرالمؤمنین علی و ائمّه علیهم السّلام هست، برسید. دیگران را به پذیرش آن امر کنید و از کینه و از مخالفت با فرمان من که فرمان خداست نهی کنید.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

این مقاله برای شما مفید بود؟

Related Articles

Leave A Comment?

سه × 5 =