«فَلیُبَلِّغِ الحاضِرُ الغائِبَ وَ الوالِدُ الوَلَدَ إلَی یَومِ القیامَةِ»
«پس بایسته است این سخن را حاضران به غائبان و پدران به فرزندان تا برپایی رستاخیز برسانند.»
این پیام جاودانی که پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در روز (18 ذی الحجّة سال 10 هجری) فرموده‌اند، کلّ خطابه‌ی غدیر است که برای تمام نسل‌های مسلمان و امّت خویش، ابلاغ مضمون اینخطابه را واجب فرموده‌اند. جمله‌ای به این عمومیت و با این تأکید، در هیچ اصلی از اصول، جز در خطبه‌ی غدیر که مربوط به روز غدیر و معرّفی مقام ولایت و جانشینی پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله از امیرالمؤمنین علیه‌السّلام تا امام زمان عجّل الله فرجه الشریف است، وجود ندارد.
توجّه داشته باشیم که پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در این فرمان خیلی عمومی سخن فرمودند و کسی را استثنا نکرده‌اند.
به‌خصوص که قبل از این جمله فرمودند: بر هر حاضر و غائب بر هرکسی که شاهد است یا شاهد نیست و متولّد شده یا نشده، حجّت است.
ایشان فرموده‌اند این حجّت است و سپس بر گردن تمام کسانی که تا قیام قیامت مؤمن و مسلمان هستند، وظیفه گذاشته‌اند که این پیک و پیام جاودانه را به مردم و به غائبان برسانند.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
Leave A Comment?