« ألا ! إنَّهُ الْمُخْبِرُ عَنْ رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ الْمُشَيِّدُ لأمْرِ آياتِهِ . »

«هان! بدانید که او از سوی پروردگارش سخن می‌گوید و آیات و نشانه‌های او را برپا کند.»
«ألا! إنَّهُ الْمُخْبِرُ عَنْ رَبِّهِ» تأکید فراوان پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در این‌که امیرالمؤمنین تا امام زمان علیهم السّلام هرچه می‌فرمایند از جانب خداست، به جهت تأیید و امضای دانش بی‌کران، ولایت تکوینی و عصمت آن‌هاست.
همان‌گونه که نبیّ اکرم صلی‌الله علیه و آله هرچه ابلاغ می‌کنند از جانب خداست، دقیقاً همین مطلب در مورد اوصیای ایشان ‌هم صادق است.
«وَ الْمُشَیدُ لأمْرِ آیاتِهِ» عالَمی که ما در آن زندگی می‌کنیم، عالم خلق است. این عالم یک باطن دارد که عالم امر است خدا در قرآن کریم می فرماید:
﴿ لَهُ الأمرُ وَ الخَلقُ ﴾(1) : ﴿ عالم فرمان و آفرینش برای خداست. ﴾ عالم امر، معانی و تعابیر مختلفی درآیات و روایات دارد: عالم خزائن، عالم امر و عالم ملکوت.
امام زمان علیه‌السّلام هنگام ظهور، هم دستی در عالم امر و دستی در عام خلق خواهند داشت. خودشان در عالم خلق زندگی می‌کنند؛ ولی درعین‌حال، دستی در عالم امر دارند. «وَ الْمُشَیِّدُ لأمْرِ آیاتِهِ» آیات خدا را تشیید (2) و محکم می‌کند. آیات خدا ممکن است آیات تدوینی باشد و ممکن است آیات تکوینی باشد.
در آیات تکوین، امام زمان علیه السلام نشان می‌دهند که همه جا نشانه‌ی خداوند است : دل هر ذرّه را که بشکافی        آفتابیش در میـان بینی
آیات تدوینی، آیات کریمه‌ی قرآن است. آیات قرآن را محکم می‌کنند؛ زیرا امام زمان علیه السلام هم تفسیر، هم تأویل، هم‌شأن نزول و هم‌معنای آیات را برای مردمان بیان می‌فرمایند.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

منابع:

1) الأعراف (7): 54.
2) تشیید: برافراشتن چیزی. دهخدا.