بخش هفتم – جمله 200

« أَلاَ ! إنَّ أَولِيائَهُمُ الْمُؤمِنُونَ اَلَّذينَ وَصَفُهُمُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ فَقَالَ : ﴿ الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ ﴾(1) »

«هان! دوستداران امامان ایمانیان‌اند که قرآن چنان توصیف فرموده: ﴿ آنان که ایمان آورده و باور خود را به شرک نیالوده‌اند، در امان و در راهِ راست هستند. ﴾»
آگاه باشید! که دوستان ائمّه علیهم السّلام «اَلمُؤمِنُونَ» هستند؛ یعنی کسانی که دارای ایمان خاص هستند. «اَلَّذینَ وَصَفُهُمُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ» کسانی که خداوند متعال آنان را چنین توصیف کرده: آنان‌که ایمان آورده‌اند و به ایمانشان لباس ظلم نپوشانیده‌اند، کسانی هستند که برای آن‌ها امنیت و آرامش هست.
﴿ وَ هُمْ مُهتَدُونَ ﴾ و آن‌ها لباس هدایت پوشیده و قبول هدایت کرده‌اند. مقصود از این ظلم، قطعاً یکی از مراتب ظلم و شرک است.
﴿ الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبِسُوا إیمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ ﴾ دوستان ائمّه علیهم السّلام کسانی هستند که ایمان دارند و ایمان خود را لباس شرک نپوشانده‌اند؛ زیرا آن‌ها فقط ایمان دارند و شرک ندارند. امنیت روحی و آرامش دارند و آنان هستند کسانی که لباس هدایت به تن کرده‌اند.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه


منابع:

1) الأنعام (6): 82.

این مقاله برای شما مفید بود؟

Related Articles

Leave A Comment?

بیست − 7 =