به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
فرهنگ مکتوب غدیر در چهارده قرن
رسوخ غدير در جهات مختلف دين در حدى است كه در موضوعات متعددى مورد بحث قرار گرفته است. در كتب حديثى به عنوان سند و متن آن، در كتب تاريخى به عنوان مهمترين واقعهى اسلام، در كتب كلامى به عنوان مؤثرترين بحث اعتقادى كه همان ولايت و خلافت است، در كتب تفسير به عنوان تفسير آياتى كه به خلافت بر مىگردد، در كتب لغت به عنوان معناى كلمهى ‘مولى’ و در كتب ادب و شعر به عنوان قطعهى زيباى تاريخ اسلام كه در قالب نظم و نثر ارائه شده است.
در طول قرن اول هجرى، سينههاى امين و حافظههاى قوى افراد بود كه همچون كتاب عمل كرد و راه صد ساله را به خوبى پيمود و غدير اين وديعهى آل محمد عليهمالسلام را در خود حفظ كرد. بسيارى از صحابه و تابعان واقعهى غدير را در محافل بيان مىكردند و آن را به نسلهاى بعد از خود انتقال مىدادند.
اگر چه كتابهايى مثل كتاب سليم نيز مخفيانه در دست تأليف بود و غدير را در خود ثبت مىكرد. از اوايل قرن دوم هجرى كه تدوين معارف دينى آزادى نسبى يافت، تبليغ غدير نيز شكلى تازه به خود گرفت و كمكم از شكل روايت به صورت تأليف درآمد.
از قرن چهارم تحقيق و بحث در متن حديث غدير آغاز شد و قطعهى اصلى خطابهى غدير كه جملهى ‘مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ’ است، در مناظرات شيعه و مخالفانش مطرح شد و رجال اسناد و ناقلان حديث غدير نيز به دقت مورد بررسى قرار گرفت. اين تحقيقات در قرنهاى چهارم و پنجم و ششم به اوج خود رسيد و تا سال هزار همچنان پيش رفت كه آثار برجستهاى از اين قرون در دست است. از اوايل قرن يازدهم هجرى تا امروز با ايجاد ميدان باز علمى، محققان و انديشمندان اسلام تأليفات بسيار پر محتوا و مهمى دربارهى غدير تأليف نموده و به خوبى از زحمات هزار ساله نتيجه گيرى كرده اند. تحقيقات بزرگانى همچون قاضى شوشترى، علامه مجلسى، شيخ حرعاملى، سيد هاشم بحرانى، مير حامد حسين هندى، علامه امينى و بسيارى ديگر از علما بهترين شاهد اين مدعا است.
در طول قرن اول هجرى، سينههاى امين و حافظههاى قوى افراد بود كه همچون كتاب عمل كرد و راه صد ساله را به خوبى پيمود و غدير اين وديعهى آل محمد عليهمالسلام را در خود حفظ كرد. بسيارى از صحابه و تابعان واقعهى غدير را در محافل بيان مىكردند و آن را به نسلهاى بعد از خود انتقال مىدادند.
اگر چه كتابهايى مثل كتاب سليم نيز مخفيانه در دست تأليف بود و غدير را در خود ثبت مىكرد. از اوايل قرن دوم هجرى كه تدوين معارف دينى آزادى نسبى يافت، تبليغ غدير نيز شكلى تازه به خود گرفت و كمكم از شكل روايت به صورت تأليف درآمد.
از قرن چهارم تحقيق و بحث در متن حديث غدير آغاز شد و قطعهى اصلى خطابهى غدير كه جملهى ‘مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ’ است، در مناظرات شيعه و مخالفانش مطرح شد و رجال اسناد و ناقلان حديث غدير نيز به دقت مورد بررسى قرار گرفت. اين تحقيقات در قرنهاى چهارم و پنجم و ششم به اوج خود رسيد و تا سال هزار همچنان پيش رفت كه آثار برجستهاى از اين قرون در دست است. از اوايل قرن يازدهم هجرى تا امروز با ايجاد ميدان باز علمى، محققان و انديشمندان اسلام تأليفات بسيار پر محتوا و مهمى دربارهى غدير تأليف نموده و به خوبى از زحمات هزار ساله نتيجه گيرى كرده اند. تحقيقات بزرگانى همچون قاضى شوشترى، علامه مجلسى، شيخ حرعاملى، سيد هاشم بحرانى، مير حامد حسين هندى، علامه امينى و بسيارى ديگر از علما بهترين شاهد اين مدعا است.
شعر و ادبيات غدير عنوان مقالهی بعدی میباشد.
Leave A Comment?