متن و ترجمه ملحقات خطبه‌ى فدك – فراز دهم

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز

 

( 10 )

قالَ: فَاَطْلَعَتْ أُمُّ سَلَمَةَ رَأْسَها مِنْ بابِها وَ قالَتْ: أَلِمِثْلِ فاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللّهِ صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله يُقالُ هذا؟! وَ هِىَ الْحَوْراءُ بَيْنَ الاْنْسِ، وَ الْأُنْسُ لِلنَّفْسِ! رُبِّيَتْ فى حُجُورِ الاْنْبِياءِ، وَ تَداوَلَتْها اَيْدِى الْمَلائِكَةِ وَ نَمَتْ فى حُجُورِ الطّاهِراتِ، وَ نَشَأَتْ خَيْرَ مَنْشَأٍ وَ رُبِّيَتْ خَيْرَ مُرَبّى. أَتَزْعُمُونَ اَنَّ رَسُولَ اللّهِ صلى ‏الله ‏عليه‏ و‏آله حَرَّمَ عَلَيْها مِيراثَهُ وَ لَمْ يُعْلِمْها؟! وَ قَدْ قالَ اللّهُ لَهُ: «وَ اَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الاْقْرَبِينَ». أَفَاَنْذَرَها وَ جاءَتْ تَطْلُبُهُ؟! وَ هِىَ خِيَرَةُ النِّسْوانِ وَ أُمُّ سادَةِ الشُّبّانِ وَ عَدِيلَةُ مَرْيَمَ ابْنَةِ عِمْرانَ وَ حَلِيلَةُ لَيْثِ الاْقْرانِ، تَمَّتْ بِأَبِيها رِسالاتُ رَبِّهِ. فَوَ اللّهِ لَقَدْ كانَ يُشْفِقُ عَلَيْها مِنَ الْحَرِّ وَ الْقُرِّ، فَيُوَسِّدُها يَمِينَهُ وَ يَلْحَفُها بِشِمالِهِ رُوَيْدا! فَرَسُولُ اللّهِ صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله بِمَرْأًى لِغَيِّكُمْ، وَ عَلَى اللّهِ تَرِدُونَ. فَواها لَكُمْ وَ «سَوْفَ تَعْلَمُونَ».

راوى گفت: [پس از سخنان ابوبكر]، امّ سلمه سر از در خانه اش بيرون آورد و گفت:
آيا اين سخنان به مانند «فاطمه»، دختر رسول خدا  صلى‏ الله عليه و ‏آله گفته مى شود؟!
او كه در ميان انسان‏ها حوريه است و مايه ى آرامش پيامبر! در دامان پيامبران تربيت يافته و فرشتگان او را دست به دست گردانده اند.
او در آغوش مادران پاك رشد نموده و در بهترين جايگاه نشو و نما كرده و به بهترين گونه، ادب آموخته است.
آيا اكنون گمان می ‏كنيد رسول خدا  صلى الله‏ عليه و آله او را از ميراث خود محروم كرده و به او اعلام هم نكرده است؟! حال آن كه خداوند به پيامبرش فرموده: «خويشان نزديك ات را انذار كن». (شعرا / 214) آيا پيامبر، خاندان خود را انذار كرده [و به فاطمه گفته است كه تو ارث نمى برى ] و در عين حال او ميراث مى طلبد؟ فاطمه اى كه بهترين زنان، مام بزرگ سروران جوانان است و هم راز مريم، دخت عمران و
همسر شير مرد شجاعان. همان كه با رسالتِ پدرش، پيامبرى به پايان رفته است.
سوگند به خدا! [پيامبر] بر او دل سوزى مى كرد؛ او را از سرما و گرما  نگه مى داشت؛ دست راست خود را براى او بالش و دست چپ را روانداز او مى نمود. آهسته و آرام باشيد.
هان! رسول خدا هنوز شاهد گمراهى شمايان است و شمايان بر محضر خدا وارد خواهيد شد. واى بر شما! و «به زودى عاقبت زشت رفتارتان را خواهيد ديد». (تكاثر / 4)
 
 

این مقاله برای شما مفید بود؟

Related Articles

Leave A Comment?

9 + 15 =