از دیرباز دیده‌ها چشم به راه اوست و دل‌ها برایش می‌تپد. کتاب‌های آسمانی او را معرفی کرده و هر نبشته بر او بشارت داده است. مردمان هماره در خوشی‌ها و تنگنا‌های زمان او را در جان‌ خویش یافته‌ و در ستم‌ها و بی‌عدالتی‌ها چشم امید به او دوخته‌اند. در نادانی‌ها دانش او را یاد کرده‌اند و در بی‌سامانی‌ها، سامان حکومت او را به حسرت نشسته‌اند. نامهربانی‌ها را با مهر او درهم ‌شکسته و در ناداری‌ها، عطای او را آرزو کرده‌اند.
تمامی ملّت‌ها، در واژگان گوناگون خود ، از او سخن‌‌رانده‌اند. آخرین سفیر خلقت، از آغاز تا پایان رسالت، زمام‌داری‌اش را به ترسیم کشانیده‌اند، امّت خویش را با او آشنا کرده و در تفسیر و تأویل کتاب خدا، با صدها نکته از او یاد کرده‌اند.
هفتاد روز به پایان عمر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله باقی بود. ایشان در آخرین پیام عمومیِ خود، در برابر ‌صد و بیست هزار حاجی و زائر خانه‌ی خدا، باری دیگر گذشته‌ی خویش را تکرار کرده و به خلاصه کشیدند و تمامی آرمان‌های مردمان را در جمله‌هایی محکم و استوار، بیان فرمودند.
آخرین رسول الهی صلی الله علیه و آله در کنار برکه‌‌ی خم حدود سه ساعت هم‌دوش وصی‌اش، امیر ایمانیان علیه السلام، آیین جاودانه‌اش را بنیان نهادند و سنّت و روش پس از خویش را تا رستاخیز به دیدگان آویختند. در بخشی از این پیام آسمانی، پایه‌های حکومت جای‌نشین دوازدهم عجل الله تعالی فرجه را به دقّت بیان فرموده و هم‌چنین سی و دو ویژگی علمی،  اخلاقی، حکومتی و وظایف آن حضرت عجل الله تعالی فرجه را ارائه نمودند.
پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله  پرده از آراستگی‌های فرزند ابوطالب علیه السلام و خاندان مطهرش صلوات الله علیه اجمعین برکشیده و آخرین ذخیره ی الهی « القائم المهدی » عجل الله تعالی فرجه را از نسل خویش دانسته و به مردمان اعلام فرمودند.