براى آن‌كه شيعه و محب اهل‌بيت عليهم‌السلام بداند در كدام مكتب او را پذيرفته‌اند و مناط و ضابطه‌ى ولايت و محبت را حفظ كند، و نيز منزلت و درجه‌ى او نزد پروردگار در دنيا و در قيامت و روز نتيجه گيرى روشن شود، پيامبر صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله در اين زمينه پايه‌هايى را در خطابه‌ی غدير بيان فرموده‌اند:
الف: مقام و منزلت شيعيان و محبّان ائمه عليهم‌السلام نزد خداوند:
1. آنان مورد مدح خداوند بوده و حزب اللَّه‌اند و خداوند ايشان را يارى مى‌كند.
2. آنان مورد رحمت پروردگارند و آمرزيده مى‌شوند.
3. از آن‌جا كه محبت حاكى از ايمان واقعى است آنان صاحبان ايمان خالص و متقيان‌اند و ايمان در قلب‌شان نوشته شده است. از خداوند بالغيب مى‌ترسند و هدايت يافته‌اند و از گمراهى در امانند.
ب: مقام و درجه‌ى شيعيان و محبّان اهل‌بيت عليهم‌السلام در روز قيامت:
1. آنان به دست آورنده‌ى فوز و رستگارى بزرگ‌اند و مستحق اجر كبيرند.
2. در روز هولناك قيامت بر ايشان ترسى نيست و محزون نمى‌گردند.
3. بهشت جزاى نهايى ايشان است. با سلامتى و امن وارد آن مى‌شوند و بدون حساب در آن روزى داده مى‌شوند. ملائكه به پيشواز و مشايعت ايشان مى‌آيند و به آنان سلام مى‌كنند، و بشارت ابديت در بهشت را به ايشان مى دهند.
ج: جوانبى را كه شيعيان و محبّان اهل‌بيت عليهم‌السلام بايد در سايه‌ى ادعاى ولايت ضرورتاً مراعات كنند:
1. در عقيده‌ى خود شك و شبهه‌اى راه ندهند.
2. با دشمنان خدا و رسول و اهل‌بيت عليهم‌السلام رشته‌ى دوستى نداشته باشند اگر چه پدرانشان يا فرزندانشان يا برادران‌شان و يا فاميل‌شان باشند.
3. بر ايمان پاكيزه‌ى خود، لباسِ ظلم و اعمال ناشايست نپوشانند.