به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
منافقین در غدیر
منافقين از مدت‌ها پيش از غدير، صفوف خود را بر ضد پيامبر صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله و برنامه‌هاى آن حضرت مستحكم مى‌كردند و نقشه‌هاى كوتاه مدتى را در مقاطع حساس به اجرا در مى‌آوردند. در حجة الوداع كه متوجه نزديكى رحلت حضرت و نيز تصميم او براى تعيين رسمى جانشين خود شدند، دست به اقدامات اساسى زدند و خود را براى روزهاى بعد از وفات پيامبر صلى‌اللَّه‌عليه‌وآله آماده كردند، و اينجا بود كه خط كفر و نفاق و عصيان دست به دست هم داده بودند. جاسوسانى هم به طور دائم اخبار را درباره‌ى جزئيات تصميم‌هاى حضرت به آن‌ها مى‌رساندند.
نطفه‌ى توطئه آن‌گاه منعقد شد كه ابتدا دو نفر از منافقين در يك تصميم اساسى با هم پيمانى بستند، و آن اين بود كه:
اگر محمد از دنيا رفت يا كشته شد نگذاريم خلافت و جانشينى او در اهل بيتش مستقر شود. سه نفر ديگر هم در اين تصميم با آن‌ها هم پيمان شدند، و اولين قرارداد و معاهده را در كنار كعبه بين خود امضا كردند، و آن را داخل كعبه زير خاك پنهان نمودند تا سندى براى التزام عملى آنان به پيمان‌شان باشد.
يكى از اين سه نفر معاذ بن جبل بود. او گفت: ‘شما مسئله را از جهت قريش حل كنيد، و من درباره‌ى انصار ترتيب امور را خواهم داد’!
از آن‌جا كه ‘سعد بن عبادة’ رئيس كل انصار بود و او كسى نبود كه با ابوبكر و عمر هم پيمان شود، لذا معاذ بن جبل سراغ بشير بن سعيد و اسيد بن حضير كه هر كدام بر نيمى از انصار يعنى دو طايفه‌ى ‘اوس’ و’خزرج’ نفوذ و حكومت داشتند آمد و آن دو را با خود بر سر غصب خلافت هم پيمان نمود.
Leave A Comment?