به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
( 17 )
فَأَعادَتِ النِّساءُ قَوْلَها عليهاالسلام عَلى رِجالِهِنَّ، فَجاءَ اِلَيْها قَوْمٌ مِنْ وُجُوهِ الْمُهاجِرِينَ وَ الاَنْصارِ مُعْتَذِرِينَ وَ قالُوا: يا سَيِّدَةَ النِّساءِ، لَوْ كانَ أَبُوالْحَسَنِ ذَكَرَ لَنا هذَا الْأَمْرَ مِنْ قَبْلِ اَنْ نُبْرِمَ الْعَهْدَ وَ نُحْكِمَ الْعَقْدَ لَما عَدَلْنا عَنْهُ اِلى غَيْرِهِ. فَقالَتْ عليهاالسلام: اِلَيْكُمْ عَنِّى، فَلا عُذْرَ بَعْدَ تَعْذِيرِكُمْ وَ لا أَمْرَ بَعْدَ تَقْصِيرِكُمْ.
زنان مهاجران و انصار، گفته هاى حضرت [فاطمه عليهاالسلام ] را به مردانشان باز گفتند، پس گروهى از بزرگان مهاجر و انصار به عذرخواهى نزد ايشان آمده و گفتند:
اى بانوى بانوان جهان! اگر ابوالحسن [على ] پيش از پيمان و عهد ما اين كار را به ما پيشنهاد می كرد، از او در خلافت به ديگرى عدول نمى كرديم! حضرت [فاطمه عليهاالسلام] در پاسخ آنان فرمود:
از من دور شويد! كه عذرتان [عذر خواهى بيهوده] پذيرفته نيست و پس از كوتاهى تان ديگر سخنى نيست!
Leave A Comment?