«فَاعلَموا مَعاشِرَ النّاسِ! ذالِکَ فیهِ وَ افهَموهُ وَ اعلَموا اَنَّ اللهَ قَد نَصَبَهُ لَکُم وَلِیاً وَ اِماماً»
«هان مردمان! بدانید این آیه درباره ی اوست. ژرفای آن را فهم کنید و بدانید که خداوند او را برایتان صاحب اختیار و امام قرارداده.»
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و اله بیان می‌فرمایند که شأن نزول آیه‌ی کریمه‌ی ﴿ إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ… ﴾(1) درباره‌ی امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام است و نیز تفسیر این را هم بیان می‌فرمایند که منظور از ﴿ اِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللهُ ﴾ این است و جز این نیست که ولیّ شما خداست و رسول خداست و کسانی هستند که نماز برپا می‌دارند و در حالت رکوع و زکات می‌دهند. «اَنَّ اللهَ قَد نَصَبَهُ لَکُم وَلِیّاً وَ اِماماً» خداوند او را برای شما سرپرست، امام و پیشوا قرار داده است.
معنای ولی در این‌جا به معنای دوست و معانی دیگری که گفته‌اند نیست، بلکه در این آیه‌ی کریمه معنای ولی درباره‌ی امیرالمؤمنین است و حضرت امر به فهم و دانستن می‌کنند و می‌فرمایند: بدانید که خداوند متعال برای شما برپا کرده است.
حال این سؤال مطرح است که خداوند چه کسی را برپا کرده؟ آیا دوست را برپا کرده؟ خیر! ولی و سرپرست و اولی به تصرّف را برپا کرده. البتّه این اولی به تصرّف و امامتش به قرینه‌ی کلمات و مضمون آیه‌ی کریمه است.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
منابع:
1) المائدة (5): 55.
Leave A Comment?