« مَعاشِرَالنّاسِ ! إنَّكُمْ أكْثَرُ مِنْ أنْ تُصافِقُونی بِكَفٍّ واحِدٍ فی وَقْتٍ واحِدٍ ، وَقَدْ أمَرَنِیَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أنْ آخُذَ مِنْ ألْسِنَتِكُمُ الْإقْرارَ بِما عَقَّدْتُ لِعَلِیٍّ أميرِالْمُؤْمنينَ ، وَلِمَنْ جاءَ بَعْدَهُ مِنَ الْأئِمَّةِ مِنّی وَ مِنْهُ ، عَلَی ما أعْلَمْتُكُمْ أنَّ ذُرِّيَّتی مِنْ صُلْبِهِ . »
«هان مردمان! شما بیشتر از آنید که در یک‌زمان با یک دست من بیعت نمایید. ازاین‌روی خداوند عزّوجل به من دستور فرموده که از زبان‌های شما اقرار بگیرم و پیمان ولایت علی امیرالمؤمنین را محکم کنم و نیز بر امامان پس از او که از نسل من و اویند؛ همان‌گونه که اعلام کردم که ذرّیه‌ی من از نسل اوست.»
در این جمله، حضرت زهرا سلام‌الله علیها ملحوظ هستند. وقتی که ائمّه‌ای که از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و از علی علیه السلام باشند، حلقه‌ی واسطه‌اش حضرت زهرا سلام‌الله علیها هستند. منظور حضرت این است که در این سخنانم از شما پیمان گرفتم برای امیرالمؤمنین علی و عهد بستم و برقرار کردم که با علی بیعت کنید.
حال که نمی‌شود، همه با من دست دهند و در این وقت جمعیّتتان بسیار زیاد است، دستور دیگری دارم. ایشان چگونگی این بیعت را در جمله‌های بعد می‌فرمایند.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
Leave A Comment?